Złoty Potok na Międzynarodowym Festiwalu w Pradze

W dniach 26-28 maja bieżącego roku Zespół Wokalny, Kapela, oraz Zespół Taneczny „Złoty Potok” uczestniczyły w Międzynarodowym Festiwalu „Praga Serce Narodu” organizowanym przez Miasto Pragę, Stowarzyszenie Limbora, oraz Kluby i Stowarzyszenia grup etnicznych i mniejszości narodowych.

Festiwal promujący różnorodność tradycji folklorystycznych i kultur narodów, których mniejszości zamieszkują Czechy odbywał w centralnych miejscach Pragi. Na dwóch scenach ustawionych w Rynku Starego Miasta i na Placu Wacława, oraz w Teatrze na Vinohradach, gdzie odbył się koncert galowy wystąpiły 24 zespoły z 20 krajów, reprezentantów: Rumunii,  Bułgarii, Słowacji, Wietnamu, Armenii, Izraela, Meksyku, Rosjii, Ukrainy, Niemiec, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Arabii Saud., Hiszpanii, Białorusi, Węgier, Irlandii, Rumunii, Włoch, Holandii i Polski. Wszystkie zespoły prezentowały się także w barwnym korowodzie, który wiódł z dziedzińca miejskiego ratusza na rynek starego miasta.   Dodatkowo nasz zespół, jak i te uczestniczące w niedzielnej Mszy św. w położonym tuż przy bramie słynnego mostu Karola Kościele św. Salwatora, prezentowały po zakończonym nabożeństwie utwory religijne własnego kraju.

Warto dodać, że w ujęciu historycznym jest to największa rangą impreza kulturalna, w której wystąpiły zespoły z naszej miejscowości.

Pobyt na Festiwalu dzięki finansowemu wsparciu Gminy Nowa Sarzyna był także okazją do promocji naszego regionu, Gminy, wytwarzanych tu wyrobów wikliniarskich i regionalnych wyrobów cukierniczych.

(czytaj więcej w rozwinięciu artykułu)

Relacja Festiwalowa

Wyjazd

Wyprawę na Festiwal rozpoczęliśmy 26 maja. Wyruszywszy o 3 w nocy dotarliśmy na miejsce zakwaterowania nieco po godz. 14.  Nasza „baza” mieściła się w akademiku Wydziału Pedagogiki Uniwersytetu Karola. Przejazd odcinka ponad 20 km jaki dzielił nas od centrum Pragi zajmował blisko godzinę czasu licząc w jedną stronę.

Witaj Prago!

Pierwszy Festiwalowy występ mieliśmy na Placu Wacława. Dzięki posiadanym przepustkom wjeżdżamy w ten zamknięty dla ruchu obszar autokarem, podziwiając jednocześnie oświetlone słońcem piękno reprezentacyjnej części starej Pragi i przepływający po niej niczym rzeka wielobarwny tłum turystów. Usytuowana na końcu alei scena, to miejsce, gdzie mamy rozpocząć naszą festiwalową przygodę. Najpierw jednak, jak zwykle cierpliwe czekanie na naszą kolej. Szybko okazuje się, że jesteśmy atrakcją fotograficzną, co rusz ktoś prosi o zdjęcie, wypytuje o strój, pochodzenie. W końcu występ, spiker w samym sercu Pragi zapowiada reprezentujący polski folklor i kulturę ludową Zespół  „Złoty Potok” z Jelnej na Podkarpaciu. Jego odbijające się od witryn najdroższych sklepów i hoteli Pragi słowa brzmią niczym kiepski żart, jednak to najprawdziwsza rzeczywistość. Wszystko gotowe, mamy 20 minut, startujemy. Występ otwiera młodzież suitą tańców rzeszowskich, po niej Zespół Wokalny i Kapela. Sądząc po zachowaniu publiczności, to poszło nam bardzo dobrze. Kolejny występ tego dnia mamy na Rynku Starego Miasta. Niewielka odległość dzieląca te miejsca sprawia, iż idziemy pieszo, przystając co rusz z uprzejmości wobec proszących o zrobienie sobie z nami fotki - tak już będzie do końca festiwalu.  Czekając na swą kolej oglądamy występy zespołów z Niemiec i Bułgarii. Wreszcie czas na naszą prezentację. Zostawiwszy pierwszą tremę na Placu Wacława  wykonujemy ją z większą żywiołowością i z rozmachem. Po występie oglądamy jeszcze bogaty program zespołu tanecznego ze Lwowa, po czym powrót do autokaru i odjazd na nocleg.

Parada

Festiwalową sobotę rozpoczyna niezwykle barwny  korowód poszczególnych zespołów - uczestników festiwalu, który wychodząc sprzed Ratusza przemierza urokliwe uliczki Starego Miasta. Na czele parady barwne wietnamskie smoki, w tle słychać afrykańskie rytmy, które mieszają się z nostalgicznymi i rzewnymi frazami muzyki bałkańskiej, dalej żywiołowym śpiewom zespołów ze Słowacji towarzyszą węgierskie tańce. Każda grupa wzbudza zainteresowanie  tłumu turystów, szczególnie z ich własnych krajów. My także niosąc biało czerwone flagi nie oszczędzamy  gardeł w skocznych rzeszowskich polkach, a nasza młodzież tańczy z zapałem godnym podziwu, czasem nawet gubiąc jakieś elementy stroju. Na scenie usytuowanej na Rynku Starego Miasta po barwnym korowodzie przyszedł czas na prezentację strojów ludowych i opis ich elementów. Strój rzeszowski, który z dumą nosi nasz zespół, bardzo się podobał. Fotografiom nie było końca. Rola „celebrytek” przypadła szczególnie naszym dziewczynkom, ich uroda, uśmiech przyciągały przez cały pobyt rzesze fanów. Nawet upał nie był w stanie przeszkodzić pląsom, tańcom i korowodom. Po zakończeniu korowodu czas na występy. Nasz ma miejsce na Placu Wacława, zatem udajemy się tam idąc w zwartym szyku pieszo. Niesione przez nas flagi i tablica z nazwą zespołu wywołują żywe reakcje sympatii ze strony okazuje się bardzo licznych grup polskich turystów. Co rusz można słyszeć O! Złoty Potok z Polski. Po występie, w godzinach wieczornych uczestniczymy w kolacji, na której spotkały się wszystkie zespoły biorące udział w festiwalu. Spotkanie rozpoczął dyrektor festiwalu. W trakcie kolacji poszczególne grupy prezentują swoją muzykę i tańce, angażując do zabawy przedstawicieli innych zespołów. My najbardziej zbrataliśmy się ze Słowakami z Bratysławy. Z nimi wymieniliśmy też dane kontaktowe i nasze regionalne gadżety.

Wielki finał

Niedziela to ostatni dzień festiwalowy. Na godzinę 11 udajemy się do Teatru na Vinohradach, gdzie korzystamy z kilkunastu minut czasu wyznaczonego na przeprowadzenie próby. Z teatru wyruszamy do Kościoła św. Salwatora (okazuje się, że są dwa pod tym wezwaniem, co sprawia że w konsekwencji musimy nieco nadłożyć drogi i stracić cennego czasu). Po Mszy Św. jako jeden z 10 uczestniczących w niej zespołów bierzemy udział w koncercie pieśni religijnych, po czym wracamy do Teatru na Wielka Galę.

Gala - finałowy występ w Teatrze na Vinohradach rozpoczął się od wyjścia na scenę młodszej części uczestników festiwalu (także naszej). Zaprezentowali oni przygotowany uprzednio wraz z reżyserem spektakl bijącego muzyką, śpiewem i tańcem, serca, będący artystycznym wyrazem nazwy Festiwalu „Praga – serce narodu”. Przez kilka następnych godzin licznie zgromadzona w Teatrze publiczność mogła jeszcze raz podziwiać skrócone formy występów wszystkich zespołów - uczestników festiwalu. Zamykając Festiwal dyrektor przekazał  wszystkim jego uczestnikom gorące słowa podziękowań i pamiątkowe dyplomy.

Powrót

Festiwal się zakończył, wróciliśmy do domu, ale Praga, jej atmosfera, radość ze wspólnego muzykowania i życzliwość ludzi pozostanie na długo, o ile nie na zawsze w naszej pamięci, podobnie jak nasz w nim udział zapisze się w historii Jelnej – inspirując innych do jeszcze większych dokonań. Kultura ludowa łączy ludzi i choć czasem bywa tak różna to bije w niej to samo serce, kochające tradycję i przywiązane do rodzinnego gniazda. W zgiełku dzisiejszego świata dobrze mieć takie serce, bijące głosem miejsca, skąd nasz ród pochodzi.